-Anlat!
Kalbinden vurulmuş duyguları mı anlatayım sana?
Geceler boyu bitmek bilmeyen nöbetleri mi?
Kazaya bırakılmış uykuların sahibi olduğumu mu mesela?
Geceyi serip üstüme, çekip gideni mi?
-Anlat!
Biçare yaraları mı anlatayım sana?
Kurşundan dökülmüş kaderi mi?
Kabuksuz yaraların sahibi olduğumu mu mesela?
Merhem diye tuz basıp gülüp geçeni mi?
-Anlat!
Dudaklarımdan kopan duaları mı anlatayım sana?
Rüzgarın alıp darmaduman ettiği dilekleri mi?
Adresine ulaşmayan duaların sahibi olduğumu mu mesela?
Olmayacak dua’ya "Amin" dememi mi?
-Anlat!
Ufukları sınır ettiğim hayalleri mi anlatayım sana?
Gülmek uğruna çırpındığım günleri mi?
Karlarla kefenlenmiş düşlerin sahibi olduğumu mu mesela?
Düşlerime buz kestirip, eriyip gideni mi?
-Anlat!
Gönlümden düşenleri mi anlatayım sana?
Dirhem dirhem azalan gülüşleri mi?
Boşa giden emeklerin sahibi olduğumu mu mesela?
Geçmişimi alıp, geçip gideni mi?
-Anlat!
Bir ömür eksilmiş umutları mı anlatayım sana?
Yaşamak ağrısına ilaç ettiğim türküleri mi?
Zincirleri yarıda kopan umutların sahibi olduğumu mu mesela?
Umutlarımı Azrail’e verip, öldürüp gideni mi?
-Anlat!
Anlattım işte sana;
Ölümün soğuk nefesine düşmüş öykülerimi
Bitmemiş cümlelerin üç noktası olduğu mu mesela
Anlattım sana duygularımın katilini
Ama henüz bitmedi...
ANLAT/A/BİLDİM Mİ?
DeStaN